“Vanuit Vichy Laboratoires wetenschappelijke communicatie is het onze missie om blijvend onderzoek te doen naar de menopauze, om alle historische achtergrond die we hebben te verenigen en nog meer kennis te vergaren over de menopauze.
Zo garanderen we dat we vrouwen dagelijks begeleiden en de beste wetenschap voor haar toekomst bewaren.”
Pionier in huidverzorging tijdens de menopauze
Sinds 1992 onderzoekt Vichy Laboratoires de specifieke kenmerken van de huid tijdens de menopauze om vrouwen in deze zeer specifieke periode te begeleiden.
Als pionier op dit vlak onderzoekt, definieert en karakteriseert Vichy niet enkel de zichtbare veranderingen, maar ontcijfert, identificeert en verklaart het de biologische mechanismen tijdens de menopauze die de huid veranderen.
Dankzij deze grondige en zeer geavanceerde wetenschappelijke kennis zou voor de eerste keer een cosmetisch huidverzorgingsproduct de impact van de menopauze op huidveroudering kunnen compenseren om het comfort en het vertrouwen van vrouwen te herstellen.
Wat gebeurt er met de huid tijdens de menopauze?
Drie soorten klinische veranderingen worden gerelateerd met huidveroudering van het gezicht van een vrouw in de menopauze: atrofie, verslapping en droge huid.
We leggen ze hier allemaal voor u uit en wat u eraan kunt doen.
Op epidermaal niveau
De vertraagde vernieuwing van keratinocyten veroorzaakt een opeenstapeling van oude keratinocyten. De lipidensynthese vermindert, wat leidt tot veranderingen aan de huidbarrièrefunctie, droge huid en tot tragere afschilfering en een verandering van de optische eigenschappen van de hoornlaag die dof en gelig wordt.
Op het dermo-epidermaal verbindingsniveau
Tijdens het verouderingsproces wordt de dermo-epidermale verbinding vlakker en verliest ze geleidelijk aan haar welvingen. De uitdrukking van het collageen VII-gen neemt af en de productie is niet langer helemaal gegarandeerd. Het verlies van collageen VII wordt versneld in fotobeschadigde huid en kan cohesieverlies veroorzaken in de verschillende huidlagen. Dat is de belangrijkste proteïnestructuur van de verankeringsvezels die voor de goede cohesie tussen de epidermis en de dermis zorgen. De communicatie en de uitwisseling van voedingsstoffen tussen de epidermis en de dermis verminderen, wat de huidhomeostase en de mechanische eigenschappen van de huid verandert
Op dermaal niveau
Het aantal en de omvang van de fibroblasten neemt af. Dit fenomeen heeft gevolgen voor de productie van collageen, elastinevezels en glycosaminoglycanen (GAGs). De productie van enzymen die de dermale proteïnen afbreken (collagenasen en elastasen) stijgt wel met de leeftijd. Het wordt nu algemeen aanvaard dat het collageengehalte afneemt tijdens het verouderen en gepaard gaat met een vermindering van de oplosbaarheid van collageenmoleculen en veranderingen in hun mechanische eigenschappen. De veroudering van de menselijke fibroblasten gaat gepaard met een vermindering van de collageensynthese, terwijl de synthese van niet-collageen proteïnen behouden blijft. Ook de elastinevezels ondergaan veranderingen. Ze verdunnen, verliezen hun oriëntatie en de afwezigheid van hydratatie tast hun elastische eigenschappen aan, wat aanleiding geeft tot breken. Bovenop de verminderde collageensynthese veroorzaakt huidveroudering een verzwakking van het hyaluronzuur in de dermis, die uiterst gevoelig wordt aan degradatie door bepaalde enzymen.
FEIT 2
Er zijn de twee soorten veranderingen:
BIOLOGISCHE VERANDERINGEN
- Een belangrijke vermindering van de talgwerking
- Een verandering van de dermale structuur die wordt opgemerkt door de vermindering van de visco-elasticiteit (twistometer) en de verhoging van de vorming van huidplooien bij druk (densiscore).
- Een vermindering van de dikte van de epidermis
HUIDVERANDERINGEN
- Vertraagde afbraak van proteïnen en van het afschilferingsproces, wat een opeenstapeling van oude keratinocyten veroorzaakt.
DHEA expertise
DHEA is hormoon dat van nature door het lichaam wordt geproduceerd, gekend in de wetenschappelijke wereld en gekend om zijn verjongende werking. Elk lichaam bevat DHEA en het laat onze huid er jong, fris en mooi uitzien. We hebben ontdekt dat het lichaam na de menopauze 90% van haar DHEA heeft verloren, een belangrijke oorzaak voor de huidveroudering.
Klinische studies hebben de tekenen van menopauze op de huid onderzocht. Vichy is geïnteresseerd in de impact op de huid van de afname van DHEA tijdens de menopauze.
De klinische impact van een topische toepassing werd daarna onderzocht en heeft een effect getoond op de verdikking van de epidermis, de stijging in aantal en omvang van de talgklieren, de vermindering van het broze uitzicht van de huid en een verbeterde teint.
De opgemerkte klinische effecten in deze twee studies vormden de basis om een nieuwe studie uit te werken om de effecten van een topische behandeling van DHEA op de gen-activering en hun gerelateerde proteïnen op te sporen.
Aangezien DHEA voor vele mensen een raadsel is, zijn hier een aantal veelgestelde vragen ter verduidelijking:
Wat zijn de klinische effecten van de hormonale daling tijdens de menopauze?
De klinische tekenen van hormonale veroudering werden een aantal jaar geleden ontdekt: atrofie, verslapping van het huidweefsel en uitdroging zijn de drie belangrijkste veranderingen gerelateerd met de afname van hormonen tijdens de menopauze.
De huid wordt op alle niveaus getroffen:
-In de epidermis vertraagt de lipidensynthese, wat leidt tot een verandering van de barrièrefunctie en droge huid. De huid vernieuwt zich minder en wordt dof en droog.
-In de dermo-epidermale verbinding treedt er vervlakking en een vermindering van het type IV-collageen op, wat een vermindering veroorzaakt van de huidhomeostase en dus ook van de communicatie en uitwisselingen tussen de epidermis en de dermis.
-In de dermis, is er minder densiteit en een verslapping van het volume door de verminderde productie van collageen, elastine en verschillende glycosaminoglycanen (GAG’s).
Hoe kom je meer te weten over hormonale veroudering?
Om de oorzaak van de klinische tekenen te begrijpen, voerde L'Oréal Research voor Vichy studies uit. Op biologisch niveau* wordt de huid van ouder wordende vrouwen gekenmerkt door een verminderde talgwerking (-57%), een verminderde visco-elasticiteit en meer huidplooien.
In 2011 werd de kennis over de huid van vrouwen in de menopauze nog verder uitgebreid met een tweede studie die de betrokken proteïnen bij hormonale veroudering heeft geïdentificeerd: het afschilferingsproces vertraagt, de keratinocytendifferentiatie krijgt een boost, waardoor de homeostase van de epidermis wordt beïnvloed.
* Labrie F Studie- Kennis over de huid van vrouwen in de menopauze = 58 vrouwen
Wat is DHEA?
DHEA (Dehydro-epiandrosteron of prasteron) is een steroïde hormoon dat vanaf de leeftijd van 7 jaar gesynthetiseerd wordt door de bijnier. Daar worden alle geslachtshormonen gesynthetiseerd. Deze geslachtshormonen reguleren verschillende aspecten van de huidbiologie. Door de rol van DHEA als precursor voor hormonen is het een belangrijke factor in de homeostase van het menselijk lichaam en de huid in het bijzonder.
De productie ervan piekt op 25 jaar en neemt dan met de leeftijd af. Op 70-jarige leeftijd wordt maar 10% van de maximumwaarde teruggevonden.
Waarom zoveel belangstelling voor DHEA? Welke rol speelt DHEA in huidverhoudering?
Na de kennis en de biologische mechanismen van hormonale huidveroudering aangetoond te hebben, wilde Vichy meer weten over de rol van DHEA in huidveroudering
Eerst werd er aangetoond dat DHEA een essentieel hormoon is om de huid jong te houden. In feite werd de klinische impact van het DHEA-herstel (oraal) onderzocht om te kijken of dit hormoon verouderingstekenen kon compenseren en een halt toe roepen. Deze studie toonde aan dat DHEA leidde tot:
-Een verbeterde talgwerking en hydratatie
-Een verminderde huidpigmentatie
-Een stijging van epidermale verdikking
Dan werd de klinische impact van een topische DHEA-toepassing onderzocht om een effect aan te tonen op de verdikking van de epidermis, de verhoging in aantal en omvang van de talgklieren, de vermindering van de broze huid en een verbeterde teint.
De klinische effecten opgemerkt in deze twee studies vormden de basis om een nieuwe studie uit te voeren (genomisch en proteomisch). Het doel ervan was om de impact aan te tonen van DHEA op de activiteit van de genen en hun gerelateerde proteïnen.
De genomische studie toonde aan dat met de toepassing van DHEA de genen betrokken bij de verspreiding van keratinocyten gestimuleerd worden, terwijl diegenen die zorgen voor de differentiatie waren verminderd. Dat is een bewijs van epidermale homeostase. Op dermisch niveau leidt de topische toepassing van DHEA tot een verhoogde uitdrukking van de genen betrokken bij de dermische structuur.
Deze waarnemingen werden bevestigd in een proteomische studie waar een verhoogde uitdrukking van het type I en III collageen en HSP 47 aangetoond is.
Vichy heeft daarom DHEA geïdentificeerd als een belangerijk hormoon, dat in staat is om de fundamentele kenmerken van de huid, getroffen door de hormonale onevenwicht tijdens de menopauze, te reactiveren.
